Қуролли кучларимиз – мамлакатимиз мустақиллиги, суверенитети ва ҳудудий яхлитлиги, Ўзбекистон фуқароларининг тинч-осойишта ҳаёти, бунёдкорлик йўлидаги меҳнати хавфсизлигининг кафолатидир.
Миллий армиямизнинг қудрати ва салоҳияти ҳарбийларимизнинг жанговар тайёргарлиги, чаққонлик ва тезкорлиги билан баҳоланади. Бугунги кунда ана шундай шижоатли ўғлонлар юрт сарҳадларини сергаклик билан қўриқламоқда. Чегарачиларимизнинг машаққатли вазифалари динимизда ҳам юксак эътироф этилади. Пайғамбаримиз Муҳаммад (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Кечалари Аллоҳдан қўрқиб ёш тўккан ва Аллоҳ йўлида тунлари посбонлик қилиб, мижжа қоқмаган кўзни дўзах оташи куйдирмайди”, деганлар.
Бугунги кунда дунёнинг айрим мамлакатларида беқарорлик, террорчилик, наркобизнес каби миллат танламас иллатлар халқаро хавфсизликка таҳдид солмоқда. Бу, ўз навбатида, барчамизни янада огоҳ ва сергак бўлишга, шукроналик ҳисси билан яшашга, барқарорлик ва осойишталикни асраб-авайлашга ундайди. Бу йўлда ўзаро бирдамлик, ижтимоий ҳамжиҳатликнинг аҳамияти чексиздир. Зеро, Конституциямизнинг 52-моддасида: “Ўзбекистон Республикасини ҳимоя қилиш Ўзбекистон Республикаси ҳар бир фукаросининг бурчидир. Фуқаролар қонунда белгиланган тартибда ҳарбий ёки муқобил хизматни ўташга мажбурдирлар”, дейилади.
Мустақиллик йилларида миллий армиямизни замонавийлаштириш ва ислоҳ этиш йўлида қилинган саъй-харакатлар, аввало, тинчлик ва осойишталикни асраб-авайлаш, сарҳадларимиз дахлсизлиги, осмонимиз мусаффолиги ҳамда халқимиз фаровонлигини таъминлашга қаратилганлиги
билан аҳамиятлидир. Ҳозирда шонли Қуролли Кучларимиз сафида йигитлик бурчини адо этиш энг шарафли ва масъулиятли бурчга айланди. Армия қўмондонлиги муомаласи ҳам тубдан ўзгарди, ёш аскар билан улар ўртасида
муносабат ўзаро тушуниш, кичикдан итоат, каттадан адолат қилиш тартиб-қоидасига ўтди.
Бу борада ҳадиси шарифда: “Кичикларимизга раҳм-шафқаг қилмаган ва катталаримиз қадрини билмаганлар биздан эмас”, дейилади.
Юртимиз сарҳадларини қўриқловчи ҳарбий хизматчилар одамлар тинч яшаши учун ҳаловатидан воз кечиб, огоҳ ва сергак туриб тунни тонгга улайди. Расули акрам (соллаллоҳу алайҳи ва саллам): “Ким Аллоҳ таоло йўлида бир кун ёки бир кеча чегара пойласа, унга бир ой кундузи (нафл) рўза тутиб, кечаси (нафл) ибодат қилганлик савоби ёзилади. Ким сарҳадни қўриқлаб турганда ҳалок бўлса, унга ҳам худди шундай ажру савоб мукофоти бўлади ва шаҳидлик мақоми берилиб, барча фитналардан омонда бўлади”, деганлар
Асл ватанпарвар – ўз юрти ва элига муҳаббати туфайли моли, куч-қудрати тугул, жонини ҳам аямайдиган, халқи ва ватанининг фаровонлиги учун бор-будини фидо қилувчи инсондир. Шундай экан, ёшларни она Ватанга эл-юртга садоқат руҳида тарбиялаш ҳар биримизнинг бурчимиздир.
Абдурахмонжон АБДУРАХМОНОВ,
Олтиариқ туминидаги “Бирлашган” масжиди имом-ноиби