Аллоҳ таоло фарзандни ота-она учун омонат қилиб берган. Унинг таълим-тарбияси учун ҳам ота-она масъул ҳамда қиёмат кунида ҳам Аллоҳ таоло ҳузурида, албатта, масъулдир.
XVI асрда яшаган Бухоролик олим Хуррамий ўзининг “Равзат ал-Ошиқийн” асарида: “Кексаларнинг насиҳатлари ёшлар учун боғбон ниҳолни тарбия қилгани кабидир. Боғбон ниҳолдан ўсиб чиққан номуносиб шохларини бутаб туради, ён-атрофида эса фойдасиз гиёҳларнинг ўсиб чиқишига йўл қўймайди. У яхши ўсиши учун бутун кучини сарфлайди. Шундай қилинса, ниҳол бақувват бўлиб ўсади. Катта бўлганда ширин-шакар мева қилади. Бордию, ортиқча шохлари кесиб турилмаса, ниҳол тез ўсиб етилса-да, яхши ҳосил бермайди, боғбонга эса ундан фойда кам бўлади. Демак, билингки, бола ҳам худди ниҳолнинг ўзидир. Агар у тарбия қилинмаса, ёмон феълларга мубтало бўлади ва фалокат ҳашаклари ўртасида сўлиб битади”, деб ёзади.
Ҳа, албатта фарзанд тарбиясига масъул бўлган ота-она, яшаб турган маҳалла ҳамда хонадонининг дуогўйлари бўлмиш ёши улуғ, кекса отахонлар ва мунис онахонлар ёш, энди ҳаётга қадам қўяётган ниҳолларга доимий равишда ўзларини қимматли, ҳикматли, таъсирли насиҳатларини қилиб борсалар, албатта ёш ниҳол, шириндан-шакар фарзандлар элу юрти, ватани, миллати, дини учун ҳақиқий содиқ фарзанд бўлиб камолатга етадилар.
Дилшодхўжа ХОЛХЎЖАЕВ,
Қува тумани “Толмозор” масжиди имом-хатиби