Дарҳақиқат, мўмин инсон дунёю охиратда Aллоҳнинг раҳматига муҳтождир. Aллоҳ инсонга ато етган энг улуғ неъматлардан бири иймон неъмати ва шу билан бирга гўзал ахлоқдирки, унга соҳиб бўлиш учун ҳам ахлоқ ва одобга муҳтожмиз. Инсон огоҳ қалб билан яшаса, муқаддас Ислом дини унинг бутун фаолиятини ибодат ҳолига келтиради.
Мўмин одам ҳар тонг кўз очаркан, уйқу ва бедорлик, тириклик ва ўлим, кеча ва кундуз, аъзойи бадан неъматларини тафаккур этиб, шукр қилади. Йўл юраётганида ер ва осмон, сув ва қуруқлик, юриш ва улов ва турли нақлиёт воситаларини ва хилма-хил маъданларни ўйлаб огоҳланади. Иш-хизмат, савдо-сотиқ асноларида ризқнинг орқасидан қувиб Aллоҳни унутмасликка, дунё ҳирсига берилиб, тақвони унутмасликка, охиратни қўлдан бермасликка уринади. Ибодат асносида бу неъматни ҳамма нарсадан устун қўйиб, ихлос ва муҳаббат билан, хорлик ва зорлик, огоҳ дил билан меҳрибон Парвардигорига бандалик қилишга берилади.
Ухлаш олдидан яна кеча ва қундузнинг алмашиниб туришини фикрлайди, тавбаю истиғфор билан, тунни либос ва ором қилиб берган Роббисига шукрлар қилади. Хуфтон ва бомдод намозлари орасидаги уйқуси ҳам ибодат ўрнига ўтади.
Шунингдек, мўмин киши оиласи ва яқинлари билан муносабатда, турли неъматлар олдида, бетоб бўлганида, озор етказувчи нарсаларга дуч келганида, ҳамиша, муқаддас шариъатимизга мувофиқ яшашга интилади. Мўмин инсон ҳаётини диний ва дунёвий ҳаётга ажратмайди. Aллоҳ бизларга, Ўзининг охирги Пайғамбари, ҳабиби Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам умматларига яшаш неъматининг ҳар дақиқасини ибодат билан ўтказиш имкониятини берган. Динимизда Aллоҳ розилиги учун ҳалол касб қилиш фарз ибодат даражасига кўтарилгани, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам суннатларига эргашиш ниятида оилавий ҳаёт қуриб, уни ибодатга айлантириш мумкинлиги кўпчиликка маълум. Билмаганлар шуни доимо эсда тутишлари лозимки, Aллоҳ розилиги учун қилинган ҳар бир ҳаракат, ибодатдир. Бир биродарингизни юзига очиқ чеҳра билан қайрайсизми шу ишингиз учун ҳам ажр-савоб оласиз, Мўмин инсон Aллоҳдан қўрқиш деганда қалбга даҳшат соладиган, инсонни ақл ҳушидан айирадиган қўрқувни эмас, балки нафснинг ҳавойи орзуларига берилмай, Aллоҳ қайтарганидан қайтиш, амр қилганларини қатъий бажариш, Aллоҳни кўриб тургандек ихлос билан жаҳаннам азобидан нажот беришини сўраб дуои илтижо қилишни тушунади.
Хулоса қилиб айтадиган бўлсак, мўмин инсон аввало Aллоҳ таолонинг Каломи Қуръони каримни ҳаётига татбиқ қилиб ва Пайғамбаримиз саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг суннатларига мувофиқ хаёт кечириши керак. Роббимиз, бу гўзал тавсияларга амал қилиб яшашни ҳаммамизга насиб айласин!
Азаматжон ЭРМАТОВ,
Учкўприк тумани “Асқар Маҳмуд пирим” масжиди имом-хатиби