Истиқлолнинг дастлабки кунлариданоқ оила, ёшлар тарбияси каби масалалар давлат сиёсатининг устивор йўналишига айланди. Муқаддас ислом динида ҳам бу масалаларга жиддий ёндошилади. Бу борада буюк мутафаккир алломаларимиз кўплаб асарлар таълиф этишган.
Янги оила икки ёшнинг бошини қовуштириш билан барпо этилади. Ёшларнинг ўзаро тил топиб, тинч-тотув яшаб кетишлари ён-атрофидаги яқинларининг оқиллик билан ёндошувларига боғлиқ бўлади. Яхши, мустаҳкам оилалардан мустаҳкам ва кучли жамият ташкил топади. Шунинг учун ҳам динимиз оила тотувлиги ва салоҳиятига жиддий эътибор қаратган. Эр ўз ўрнини аёл ҳам ўз ўрнини билса, ўзаро ҳақ-ҳуқуқларга риоя қилинса, оила янада мустаҳкамлашиб, метин қўрғонга айланиб бораверади.
Ҳадиси шарифларда: «Эр киши ўз аҳли байтида раҳбардир ва у ўз қўл остидагидан сўралур», деб таъкидланади.
Оилада эркак раҳбар бўлса ҳам, аёл оилани бошқариш ва унинг мустаҳкамлигини таъминлашда баробар жавобгарликни кўтаради. Улар бу борада маслаҳатлашиб иш олиб борадилар. Эркак киши ўз оиласидаги барча аҳли байтга масъулдир. У ўз оиласини: хотини, бола-чақасини тўйдириб, кийдириш, уй-жой билан таъминлаш, таълим-тарбияли қилиш, ахлоқли-одобли қилиш ва шунга ўхшаш барча ишларда масъулдир.
Афсуски, бугунги кунда кўп оила раҳбарлари зиммаларидаги улкан масъулиятни ҳис этмаган холда арзимаган даромад илинжида оилаларни кўп йиллар давомида тарк этиб, оиладек муқаддас даргоҳни завол топишига, фарзандларни тарбиясиз камолга етишига сабаб бўлиб қолмоқдалар. Оилани қаровсиз қолдириш аёли ва фарзандларининг ҳаққига хиёнатдир.
Ривоят қилинадики: Бир киши бир олимнинг олдига келиб: «Мен ушбу ойда масжидда турмоқчиман», деди. «Аҳлинга егулик қолдирдингми?» деб сўради. «Йўқ», деди у одам. «Ундай бўлса, уларга қайт ва егулик қолдир» деди.
Демак, қарамоғидаги одамларни оч, юпин, таълим-тарбиясиз қолдириш, уларнинг нафақасини бермаслик катта гуноҳ экан.
Замон зайли билан ташқи дунёга йўл очилиб, хотин-қизларнинг хориж давлатларида ойлаб-йиллаб «тирикчилик ташвиши»да кезиб юришгани таҳсинга сазовор эмас. Бу ниманинг оқибати? Сабаб, илдизи қаерда? Қанча аччиқ бўлмасин ҳақиқатни очиқ айтган яхши. Бу холат эркакнинг ғайратсизлиги, ҳамиятсизлиги оқибатида келиб чиқади. Тўрт мучаси соғ киши рўзғорини бутлаб қўйиши, оиласини ҳам моддий ҳам маънавий жиҳатдан таъминлаб туриши керак. Акс холда бу нарса турли ёмонликларга сабаб бўлишини тушиниб етиш лозим.
Аёллар ҳам ўз навбатида эрларига итоат қилишлари, уларнинг топганига қаноат қилиб, обрў-этибор ва мол-мулкларни муҳофаза қилмоқликлари зарурдир. Агар аёл эрнинг итоатида бўлса, фарзандлар ҳам отага итоат қиладиган бўлади. Оқибатда оилада дўстлик, муҳаббат ҳукм суради, оила мустаҳкамланади, қут-барака бўлади. Оилаларимизнинг мустаҳкамлиги, бахтиёрлиги барчамиз учун зарурдир. Шунинг учун ҳам ҳар биримиз ушбу аҳамиятли ишга ўз ҳиссамизни қўшмоғимиз лозим.
Холмурод МАМАЖОНОВ,
Фарғона шаҳар “Уммул қуро” масжиди имом-хатиби