Бир киши Мадинада бир уй қурди. Уйни қуриб бўлганида Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу унинг уйи олдидан ўтиб қолдилар. Бояги одам уйининг эшиги олдида туриб: «Эй Абу Ҳурайра, уйимнинг эшигига нима деб ёзиб қўяй?» деб сўради. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу унга: «Қуравер, барибир бузилади. Бола-чақа қил, барибир бир кун ажраласан. Мол-дунё тўпла, у барибир меросхўрларга қолади», деб ёзиб қўй», дедилар.
«Солиҳлар гулшани» китобидан
