Ҳазрати Мусо алайҳиссалом Тур тоғига бораётганларида йўлда у зотга Иблис дуч келди. У зот уни дарҳол танидилар ва уни уруш учун асоларини кўтардилар. Шунда Иблис: “Эй Мусо! Мен асодан қўрқмайман, лекин софликка эга бўлган қалбдан қўрқаман”, деди. Мусо алайҳиссалом: “Софликка эга бўлган қалбнинг аломати нима?”, дедилар. Иблис жавоб бериб: “Ҳасадни тарк этиш ва жасадни муҳофаза қилишдир, йўлга мунтазир бўлишдир”, деди.
Сўнг яна сўзида давом этиб: “Эй Мусо! Сенга тўрт нарса ҳақида насиҳат қиламан:
– Ҳасаддан сақлан, чунки Қобил Ҳобилни ҳасаднинг шумлигидан ўлдирди ва ҳасаднинг шумлигидан Аллоҳга куфр келтирди;
– Кибрдан сақлан, чунки мен кибрнинг сабабидан лаънатландим ва қувилдим;– бегона аёл билан холи қолишдан сақлан, чунки у ерда учинчи киши мен бўламан…
Иблис алайҳи лаъна тўртинчи насиҳатни ҳам айтмоқчи бўлиб турган эди, ногаҳон бир фаришта тушиб: “Тўртинчисини эшитманг, чунки унинг сўзи тамом бўлди!”, деди.
Абдулмажид ИСҲОҚ,
Қўқон шаҳар бош имом-хатиби