Бир боланинг пойабзали денгизга тушиб йўқолди. Соҳилда қумларга шундай ёзди:
«Бу денгиз- ўғри»…
Бироз нарироқда бир балиқчи тўрига мўлгина илинган балиқни қирғоққа тортиб олиб чиқди ва қумларга шундай деб ёзди:
«Бу денгиз-жўмард»…
Бир йигит денгизга чўкиб кетди. Фарёди фалакка ўрлаган она қумларга шундай ёзди:
«Бу денгиз-қотил»…
Кекса балиқчи каттакон инжу қопланган чиғаноқ топиб олди ва қумларга шундай ёзди:
«Бу денгизнинг қалби бой»…
Сув тўлқинланиб соҳилдаги ёзувларни ўчириб юборди ва денгиз мавжлана шундай деди:
– Агар денгиз бўлмоқчи бўлсанг, атрофдагиларнинг сўзларига аҳамият бермагин!..
Манбалар асосида Ўзбекистон тумани «Хожи Юсуф» масжиди имом хатиби Э.Рахмонов тайёрлади.