Бир одам солиҳ кишилардан бирининг ҳузурига келиб:
— Ҳар бир гуноҳ учун жазо бор деб эшитганман. Мен Аллоҳга кўп гуноҳу маъсият қилганман, лекин ҳеч жазоламади-ку? — деди.
Солиҳ киши:
— Болам! Балки Аллоҳ сен ўзинг билмаган ҳолда жазолаб бўлгандир! — дея жавоб қилди.
— «Қанақасига?!», таажжубланди бояги киши.
Солиҳ одам:
— Сени гуноҳ-маъсиятлардан лаззат оладиган қилиб қўймадими?!
— Қуръон тиловатисиз ҳафталар, ойларни ўтказиб юборадиган қилмадими?!
— Қанчадан-қанча тунларда қоим бўлишдан маҳрум этмадими?!
— Тилингни зикрдан тўсиб қўймадими?!
— Сени мансабпараст, дунёга меҳр қўйган, пулдан ўзгани севмайдиган қилиб қўймадими?!
— Тоат-ибодатларни сен учун оғир қилиб қўймадими?!
— Тилингга ғийбат, чақимчилик, ёлғонни осон қилиб қўймадими?!
— Охиратни унуттириб, дунёни энг улкан ташвишинг қилиб қўймадими?!
Мана шу хорликларнинг барчасидир, Аллоҳнинг сен сезмаган жазоларидандир, — деб жавоб берди.
Қилаётган гуноҳимизни енгил санашимиз бизнинг ҳалокатимиз, бу эса бандани дўзахга киришига сабаб бўлиши мумкин. Бизнинг мазҳабимизда гуноҳ қилган одам агар уни ҳалол санамаса кофир ҳисобланмайди, шунинг учун у одамни фосиқ дейилган.
Ҳ.Эсоналиев,
Фарғона тумани “Тўрахон ҳожи” масжид имом–ноиби
