Хаворижлар Али (р.а.)ни илмда енга олмаслигини билиб, у зотнинг жонига қасд қилишди. Суриядаги хаворижлар ҳам Бутий (р.ҳ.)ни илмда енга олмай, у зотнинг ҳам жонига суиқасд қилишди. Эътибор берилса, саҳобани ўлдирган нодон билан бугунги уламони ўлдирган нодоннинг йўналиши бир хил.
Пайғамбармиз алайҳиссалом:
– Эй Али! Аввалги умматдан бадбахт, дўзахий кимса ким, биласанми?
– Йўқ.
– Солиҳ (а.с.)нинг туясини сўйган кимсадир. Мени умматимдан энг бадбахт, аҳли дўзах ким биласанми?
– Йўқ.
– У кимса сени соқолингни қизил қонга бўяган кимсадир, – дедилар.
Бу кишини ўлдирган хаворижлар Рамазон Бутийни ўлдирган ҳозирги хаворижларнинг ота-боболаридир. Бизнинг давримиздаги хаворижларнинг аломати шудир. Муҳаммад Тақий Усмонийни ҳам ҳаётларига уюштирилаётган суиқасд ҳам шунчаки эмас, яъни бунда ҳам замонамиз хаворижларининг қўли бор эди. Шундай экан, бундай ишларга беэътибор бўлаймайлик.
“Аҳли сунна вал-жамоа” эътиқодига кўра ҳеч кимга жаннатий, ё дўзахий деб гувоҳлик берилмайди. Замонавий фирқалар ва хаворижлар қўли билан ёки исмини очиқ айтиб “фалончи кофир бўлди” деб эълон қиладилар. Чунончи, жаннат башорати берилган Али (р.а.)дек зотни ҳам “кофир” деб эълон қилган эдилар. Бугун шу каби тоифаларнинг зарари, иллатини кўрсатиб, уларга илмий раддия бериб келаётган олимларни ҳам “фалон домла кофир бўлди, унинг қони ҳалол” деб фатво бераётганига уммат учун катта мусибат, ҳатто умматни бўлиш йўлида олиб борилаётган фитнадир. Бундан доимо сергак ва ҳушёр бўлишимиз лозим. Аллоҳ халқимизни ана шундай нодонлар йўлига эргашишдан паноҳ берсин! Динимизга хизмат қилаётган олимларимизни эса Роббим ўз паноҳида сақласин!
Юнусхон МАМАРАСУЛОВ,
Тошлоқ тумани бош имом-хатиби
