Имом Аҳмад раҳимаҳуллоҳнинг ҳузурига бир йигит кириб келади. У аҳли илмлар ила тортишишни касб қилиб олган бир муллавачча, сўзамол фитначи эди. Тортишиш ниятида эканлигини ва Имом Аҳмаддан бошқа ҳаммани доғда қолдирганини айтади. Имом унинг даъвосини эшитгач, дарҳол сўрайдилар:
– Қанча ҳадис биласан?
– 500 га яқин…
Бу жавобни эшитгач, «Мен сенга мотман!» дейдилар.
Йигит чиқиб кетгач, шогирдлар бу жавобнинг ҳикматини сўрайдилар ва Аҳмад ибн Ҳанбалдан шундай жавоб эшитадилар: – “Илмсиз одамни мот қилиб бўлмайди”.
«ҲИКМАТЛАР ХАЗИНАСИ»