Донолар айтадилар: “Кишининг вафодорлиги ва садоқати унинг ўз Ватани учун қайғуришидан, дўстларини соғинишидан ва умрининг зое кетказган лаҳзаларига ачиниб, ўкиниб яшашидан билинади”.
Инсоннинг ўз халқига бўлган садоқати ва фидоийлиги она Ватанни ҳимоя қилиши, тараққий топиб, ҳар томонлама мустаҳкам ва қудратли бўлиши ҳамда халқининг тинч ва фаровон ҳаёт кечиришига имкон даражада ҳисса қўшиши билан ўлчанади.
Ватан ҳимояси барчамизнинг муқаддас бурчимиз! Диний-маънавий қадриятларимиз қайтадан халқимизга қайтарилди. Имон-эътиқодимиз ва эртанги кунга бўлган ишончимиз мустаҳкамланди. Шаҳару қишлоқларимиз кўркам ва обод бўлди. Ҳаётимизга беқиёс маъно ва мазмун олиб кирган бу бебаҳо илоҳий неъматларнинг қадрига етиш, уларга шукр қилиш, уни асраб-авайлаш барчамизнинг бурч ва вазифамиздир.
Расули Акрам (соллаллоҳу алайҳи васаллам) Мадинаи мунавварага ҳижрат қилиб кетаётганларида туғилиб ўсган ватанлари Маккаи мукаррамага юзланиб туриб: “Агар қавмим мени Маккадан чиқиб кетишга мажбур қилмаганида, ҳеч ҳам ўз ихтиёрим билан уни ташлаб кетмаган бўлур эдим”, деганлари сийрат китобларида баён этилган.
1992 йил 14 январь куни мустақил давлатимиз тарихида муҳим воқеа юз берди. Республикамиз Қуролли Кучлари ташкил топди. 1993 йилдан эътиборан 14 январь юртимизда “Ватан ҳимоячилари куни” дея эълон қилинди.
Шу кунларда ушбу шонли сананинг 30 йиллигини ношонлаб турибмиз. Ушбу қутлуғ сана билан юрагида Ватан ва халқ севгиси маҳкам жой олган шижоатли ўғлонлар, юрт сарҳадларини сергаклик билан қўриқлаётган ака- укаларимиз қатори ҳозирги кунда юрт тинчлиги ва осойишталиги, равнақи, ободлиги, бунёдкорлиги ва тараққиёти йўлида турли хил соҳаларда ҳизмат қилиб келаётган барча ватандошларимизни ушбу сана билан ўз номимиздан муборакбод этамиз. Роббимиз юртимизни тинч, халқимиз ҳаётини осойишта айлаб, Ватанимиз сарҳадларини турли ғанимлардан ҳимоя қилишда белбоғлаб турган аскарларимизни ўз паноҳида асрасин!
Манбалар асосида
Қува тумани “Абу Ҳанифа» масжиди имом–ноиби
Аҳмаджон Турсунов тайёрлади