Савол: Ассалому алайкум!
— Онанизм (қўл билан шаҳватни қондириш)нинг ҳукми ҳақида маълумот берсангиз. Ундан кейин ғусл қилиш шартми? Рўзага таъсири борми?
Жавоб: Ва алайкум ассалом!
— Сиз айтаётган нарса шаръий истилоҳда “истимно” – яъни шаҳватини ўз қўли билан қондириш дейилади. У шариатимизда ҳаром амал саналади. Аллоҳ таоло Қуръони каримда шундай дейди:
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ
яъни: “Улар авратларини (ҳаромдан) сақловчидирлар. Илло, ўз жуфти ҳалоллари ва қўл остидагилар (чўрилар) бундан мустаснодир. Бас, албатта, улар маломат қилинувчи эмаслар. Бас, кимки шундан ўзгани (ҳаром қилинган нарсаларни) истаса, бас, ана ўшалар ҳаддан ошувчидирлар» (Мўминун сураси, 5-7 оятлар).
Қўл билан шаҳват қондиришнинг ҳаром эканлигига ушбу ояти карима далилдир. Уламолар киши аёли ёки қўл остидаги чўриларидан ташқари ҳар қандай йўл билан шаҳватини қондириши – ҳаромдир ва қаттиқ гуноҳкорликка сабабчидир, дейдилар. Уларнинг бу фикрларини Пайғамбаримиздан ривоят қилинган: “Қўлига никоҳланган лаънатлангандир” (Имом Байҳақий ривоят қилган) деган ҳадис ҳам қўллаб қувватлайди.
Мазҳабимизда машҳур “Раддул муҳтор” китобида: “Бу иш (истимно) ҳаромдир. Лекин зинога кетиши аниқ бўлса, шаҳватини сўндириш учунгина қилса, Қиёматда унга азоб бўлмаслиги умид қилинади», дейилади (Рўза боби). Аллома Ибн Обидийн худди шу гапни фақиҳ Абу Лайс Самарқандийдан ҳам нақл қилганлар ва бу гапнинг асоси Исломнинг умумий: “Ноилож қолганда ҳаром нарсанинг истеъмоли жоиз”, “Икки ножоиз ишга рўбарў бўлганда енгилроғини танлаш” каби қоидаларидан олинганини айтганлар.
Фиқҳ китобларида уйланишнинг бир неча даражаларини санаб ўтилган. Шулардан киши агар зино қилиб қўйиш даражасига борса, унинг уйланиши вожиб эканлиги айтилади. Уйланишга имкони бўлмаганларни Пайғамбаримиз саллалоҳу алайҳи васаллам рўза тутишга буюрадилар.
Қолаверса, Аллоҳ таоло Ўзининг каломида: “Никоҳ (имкон)ни топа олмаганлар, то Аллоҳ уларни Ўз фазлидан бой қилгунича, иффатларини сақласинлар”, – дея марҳамат қилади (Нур сураси, 33-оят).
Бу тадбирларнинг барчасидан кўзланган мақсад инсонни истимно каби соф инсоний табиатга зид бўлган жирканч ишдан тийилишга ундашдир. Қўл билан шаҳватни қондириш орқали маний тушадиган бўлса, ғусл вожиб бўлади ва рўза бузилади. Бу ишни қилган одам Рамазондан кейин бир кун қазо рўза тутиб беради. Валлоҳу аълам.
ЎМИ Фатво ҳайъати