Бўйра тўқиш билан ном чиқарган тўқувчи бўлиб, подшоҳнинг хос одамларидан эди. Бир куни суҳбат чоғида, подшоҳнинг қўлидаги узукка беихтиёр тикилиб қолди. Буни сезган шоҳ сўради:
– Узугимга қараяпсанми?
– Ҳа, тошига қарадим.
– Бу тош – олмос.
– Чиройли экан. Қандай фойдаси бор?
– Фойдаси йўқ.
– Қандай даромад келтиради?
– Ҳеч қандай.
– Ғалати-ку! Менинг ҳам отамдан қолган бир жуфт тошим бор. Аммо у бир йилда эллик тилло фойда келтиради.
Подшоҳ истеҳзо билан сўради:
– Бу қандай тош экан?
Тўқувчи жавоб берди:
– Тегирмон тоши! У билан оиламнинг нафақасини бераман, инфоқ-эҳсон қиламан, одамларга хизмат кўрсатиб, дуо оламан. Бу тош мен учун жуда қадрлидир.
Наргиза Мирзалиева | irfon.uz
