Имоми Аъзам роҳимаҳуллоҳнинг шогирдлари, буюк фақиҳ Абу Юсуф ўлим тўшагида ҳам шогирдларини чақириб, бирон илмий масалани суҳбат қилиб турайлик, деган эканлар. Шунда шогирдларидан бири:
– Ҳазрат, ҳозир масала тортишадиган вақтмас-ку, ўзингиз билан ўзингиз овора бўлсангиз, деганида шундай жавоб берган эканлар:
– Аллоҳ менга берган бир лаҳза қолса ҳам ўша билан бир мусулмонга хизмат қилсам дейман. Шу лаҳзани қўлдан бой бериб қўймай.
Буюк ҳофиз, муҳаддис Ибн Ражаб роҳимаҳуллоҳ айтадилар: «Ўз қўлим билан икки мингта китоб ёзганман». Ҳатто кунига тўққизта китоб ёзган пайтлари ҳам бўлган экан.
Амр ибн Холид айтади: “Улар қандайин зотлар эдики, вақтининг қадрини биларди. Шундай зотлар сабабли уммат бир минг уч юз йил пешқадам бўлди. Охирги юз йилнинг умматларига нима бўлдики, буларнинг дарду ғами уй қуриш бўлди”.
Ихтиёржон СУЛТОНОВ,
Бувайда тумани “Оққўрғон” масжиди имом-хатиби